Kordian akt 3 streszczenie koncentruje się na kluczowych wydarzeniach rozgrywających się w akcie trzecim dramatu Juliusza Słowackiego "Kordian". Tytułowy bohater zostaje uwięziony przez cara Mikołaja I za próbę zamachu na jego życie. Prowadzi z carem dyskusję na temat sytuacji Polski, wyraża rozpacz z powodu bierności rodaków wobec zniewolenia ojczyzny. Ostatecznie Kordian podejmuje tragiczną decyzję o samobójstwie.
Kluczowe wnioski:- Kordian z rozmowy z carem Mikołajem I wyciąga wniosek o beznadziejnej sytuacji Polski.
- Kordiana irytuje bierność i obojętność rodaków wobec niewoli narodowej.
- Z powodu bezsilności Kordian postanawia popełnić samobójstwo.
- Akt trzeci kończy się tragicznie - bohater popełnia samobójstwo.
- Los Kordiana symbolizuje dramatyczny los Polski w niewoli.
Kordian uwięziony przez cara Mikołaja
W akcie trzecim dramatu Juliusza Słowackiego "Kordian" tytułowy bohater zostaje uwięziony przez cara Mikołaja I Romanowa. Stało się tak po nieudanej próbie zamachu Kordiana na życie rosyjskiego monarchy. Kordian chciał w ten sposób symbolicznie pomścić cierpienie zniewolonej Polski i dać wyraz rozpaczy z powodu bierności rodaków.
W więzieniu Kordian zostaje doprowadzony przed oblicze Mikołaja I. Car jest ciekawy motywacji młodego Polaka i postanawia z nim porozmawiać. Rodzi się wymiana zdań, podczas której ujawniają się dwie skrajnie różne postawy i światopoglądy tych postaci.
Porównanie postaw Kordiana i Mikołaja I
Kordian z pasją i bólem wyraża rozpacz z powodu tragicznego losu Polski, pozbawionej niepodległości i gnębionej przez zaborców. Oskarża cara o hipokryzję i fałsz - z jednej strony manifestuje on pokojowe zamiary i chęć "braterstwa" Słowian, a z drugiej bezlitośnie tłumi wszelkie próby wyzwolenia spod rosyjskiego jarzma.
Tymczasem Mikołaj I jest zimny i cyniczny. Traktuje Kordiana z pobłażliwą wyższością, uważając jego ideowość i patriotyzm za przejaw młodzieńczej naiwności i niepoczytalności. Wyraża przekonanie, że los Polski jest przesądzony i bezpowrotnie związany z carską Rosją.
Kordiana rozmowa z carem o Polsce
Rozmowa Kordiana z carem Mikołajem stanowi swego rodzaju konfrontację tragizmu polskiego położenia z imperialną butą zaborcy. Dialog ten uwypukla grozę położenia zniewolonego narodu, odczuwaną przez Kordiana z ogromnym cierpieniem i bólem.
Kordian usiłuje przekonać Mikołaja, że imperialna polityka carskiej Rosji, polegająca na tłumieniu dążeń wolnościowych innych narodów, jest z gruntu fałszywa i skazana na niepowodzenie. Polska nigdy się nie pogodzi z niewolą i będzie nieustannie dążyć do odzyskania utraconej niepodległości.
Jednak car pozostaje głuchy na te argumenty. Uważa, że los Polski na zawsze połączony jest z carem i Rosją. Polska bez Rosji jest skazana na upadek i autodestrukcję. Zgoda polsko-rosyjska jest zatem w interesie obu stron.
Czytaj więcej:Kubuś Puchatek: mądrości życiowe od ulubionego misia. Sprawdź!
Kordian chce zabić cara Mikołaja
Słysząc takie słowa z ust Mikołaja I, Kordian wpada w szał rozpaczy. Nie może znieść cynicznej argumentacji cara i traktowania Polaków jak nierozumnych dzieci, które bez opieki Rosji są skazane na zagładę.
W akcie rozpaczy Kordian rzuca się z nożem na Mikołaja I, chcąc go zabić. Jest to akt ostatecznej desperacji człowieka doprowadzonego do ostateczności okrucieństwem losu i historii. Jednak zamach się nie udaje - Kordian zostaje obezwładniony przez carską straż.
Nie! Jam zrozumiał! precz, Targowico nowa! Precz, szelmy moskiewskie! Mordercy! - woła rozpaczliwie Kordian, gdy dociera do niego beznadziejność walki z potęgą rosyjskiego imperium.
Kordian rezygnuje z zabicia cara
Choć początkowo ogarnięty rozpaczą Kordian za wszelką cenę pragnie zabić nienawidzonego wroga, to w finale rozmowy z carem jego zapiekłość zostaje złamana przez bolesną świadomość, że taki akt i tak nic nie zmieni.
Car bowiem jest tylko trybikiem w karmazynowej maszynie - zabijając go, Kordian nie wyzwoli Polski spod moskiewskiego buta. Po Mikołaju przyjdzie następny Romanow i polityka represji się nie zmieni. Kordian boleśnie uświadamia sobie, że poświęcenie jego życia na nic się nie zda.
Bezsilność wobec potęgi wroga
Dochodzi zatem do głosu poczucie absolutnej niemocy i bezsilności Polski w starciu z potęgą rosyjskiego imperium. Cała rozpaczliwa walka, którą Kordian chce podjąć, jest przegrana z góry i nie ma najmniejszych szans powodzenia. Dochodzi do głosu bolesna świadomość skazania na klęskę.
W tej sytuacji Kordian wpada w rezygnację i bierność, godząc się z losem niewolnika. Traci wiarę nie tylko w sens walki zcarem, ale też w ogóle w możliwość odzyskania przez Polskę niepodległości.
Kordian wściekły na bierność Polaków
Choć sam Kordian godzi się biernie poddać rosyjskiemu jarzmu, to jednocześnie wyraża wściekłość na postawę rodaków, którzy wcale nie pragną wolności i walki o niepodległy byt państwowy.
Zdaniem Kordiana Polacy są narodem tchórzy iegoistów, którym wygodnie żyć pod butem rosyjskich żołnierzy. Nie chcą ponosić ofiar i wyrzeczeń związanych z walką narodowowyzwoleńczą, nie czują potrzeby patriotyzmu.
| Postawa Kordiana | Postawa Polaków według Kordiana |
| - gotowość do poświęceń dla ojczyzny | - egoizm |
| - patriotyzm | - tchórzostwo |
| - rozpacz z powodu niewoli | - pogodzenie się z losem |
Ta bolesna diagnoza rodaków sprawia, że Kordian popada w kompletną rozpacz i traci wiarę nie tylko w możliwość wyrwania Polski spod moskiewskiego jarzma, ale nawet w jakikolwiek sens dalszej egzystencji.
Kordian postanawia popełnić samobójstwo
Kulminacją tragizmu losu Kordiana i symbolicznego losu Polski w niewoli jest decyzja bohatera o odebraniu sobie życia. Skoro walka z zaborcą jest skazana na klęskę, a rodacy nie pragną wolności, dalsze życie traci dla niego jakikolwiek sens.
W akcie końcowym Kordian wyrywa się strażnikom, wbiega na wierzę czerwonego zamku i rzuca się w przepaść, popełniając samobójstwo. Jest to akt rozpaczy człowieka doprowadzonego do ostateczności okrucieństwem dziejów i bezsilnością w starciu z potęgą despotyzmu.
Los Kordiana staje się symbolem tragicznego losu Polski - kraju odartą z niepodległości, skazanego na wegetację pod obcym panowaniem. Dramat Słowackiego nie pozostawia złudzeń co do cierpienia niewoli i jej opresyjnego charakteru dla ludzkiej psychiki i godności.
Podsumowanie
Przedstawione w artykule kordian akt 2 streszczenie i kordian akt 3 streszczenie ukazują dramatyczne losy polskiego patrioty uwięzionego przez carat za próbę wywołania antyrosyjskiego powstania. Rozmowa Kordiana z carem Mikołajem I obnaża tragizm położenia Polski pozbawionej niepodległości i gnębionej przez zaborczą politykę Rosji. Zrozpaczony bezsilnością bohater popełnia samobójstwo - akt rozpaczy w obliczu niemożności wyrwania ojczyzny spod moskiewskiego jarzma.
Całość ma wydźwięk gorzki i pesymistyczny, unaoczniając czytelnikowi okrucieństwo niewoli narodowej i jej niszczący wpływ na jednostkę i zbiorowość. Jedyną drogę ucieczki stanowi śmierć - dobrowolne wyrwanie się spod wpływu opresyjnego systemu.
Tagi
Udostępnij
